سرخوشه، مزرعه

سرخوشه، مزرعه \ mazraºe-ye ser-xūše \ ، مزرعه‌ای در حدفاصل روستای حاجی‌آباد و شهر اوشان، در محدودۀ اوشان، و میان دروازه‌سنگی و دوراهی اوشان. 
در شمال شرقی این مزرعه درۀ اسبول، کوهِ سه‌خانه‌دیو و کوه اورجین، و در جنوب غربی آن کوه سیاه‌آب‌دره و تخت‌کَل‌نو قرار دارد. مزرعۀ سِرخوشه که امروزه به‌صورت سَرخوشه تلفظ می‌شود، در دو طرف رودخانۀ جاجرود (اوشان) گسترده شده است. 
به گفتۀ کهن‌سالان محل، سرخوشه مزرعۀ بزرگی با زمینهای مرغوب و حاصلخیز بود که در گذشته گندم، جو و حبوبات در آن کشت می‌شد، و چون گندم آن دارای خوشه‌های بزرگ و پردانه و با کیفیت بسیار خوب بود، زمینهایش را سِرخوشه می‌گفتند. سِر در زبان محلی، معادل کلمۀ سیر فارسی و متضاد گرسنه است. بدین سبب این محل را سِرخوشه می‌گفتند؛ یعنی خوشه‌های گندمش سیر و پُر است. 
نخستین‌بار در حدود سال 1340 ش، در این محل قهوه‌خانه‌ای به نام سرخوشه راه‌اندازی شد. چون در آن زمان، واحد پذیرایی در طول مسیر بسیار اندک بود، نام این قهوه‌خانه بر سر زبانها افتاد و بعدها تمامی واحدهای خدماتی‌ای که در این محدوده احداث شدند، نام سرخوشه را برای خود انتخاب کردند. امروزه حدود 11 واحد خدماتی در این محل به نام سرخوشه وجود دارد. اما مزرعه‌های سرخوشه مانند صدها مزرعۀ دیگر منطقه از میان رفته‌اند و دهها واحد مسکونی، خدماتی، رفاهی و اداری به جایشان احداث شده، به‌گونه‌ای که سرخوشه در محدودۀ اوشان قرار گرفته است. 

ناصر پازوکی طرودی